[Kıvılcım]

SEN DEĞİŞTİN, DÜNYAN DEĞİŞTİ..

Kendinden başka kimseyi değiştiremeyeceğini anladığın gün başladı yolculuğun..

Başka türlüsü boşa kürek çekmekti çünkü..

Değişim içten dışa olduğunda yeni bir hayat başlayabilirdi ve sen değişmek için, içini görmeliydin..

İçindeki, sensiz SEN'leri..

Senden, sana giden, ÖZünde anlam bulan bir yolculuktu bu, acısı bile çok lezzet veren..

Kendinle yüzleşmekle başlayan ve sonsuzluğa doğru giden uzunca bir yol..

ÖZ'gür olmak için, ÖZ'gün olmak için, ÖZ'güvenle yürüdüğün bir yoldu bu..

ÖZ'ünü görmek için, GÖZ'ünü kapatmalıydın, çünkü NEFESinle, NEFSinden geçerek başlayabilirdin bu yolculuğa..

NEFESini kontrol edebilenlerdi ancak, NEFSini kontrol edebilecek olanlar..

Her şey sevgiyle dönüşebilirdi madem; yüreğini karartan öfkeden nefretten sevginin gücüyle arınabileceğini öğrenmiş ve pes etmemiştin..

Çünkü bu yol, senin özgürlük yolundu..

Prangaları; ayağına, ellerine, kalbine vuranda sendin, kendini o prangalardan kurtaracak olanda..

Kilitte sendin, anahtarda...

Yolda; ayağına takılanlar, aynadaki senler, hiç susmayan zihnin seni sendeletse de, derin bir nefes alıp, her defasında niyetini yenileyerek azimle yürüdüğün bir yoldu bu..

Anladın ki, kendine doğru yola koyulmuş biri asla geri dönemezdi..

Dönmedin de...


Halime Çuhadar..